ประวัติความเป็นมาของสัปรดนางแล

ประวัติสับปะรดนางแล

ผู้ที่นำสับปะรดนางแลมาปลูกในตำบลนางแลครั้งแรก (ตำบลนางแล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงรายซึ่งตำบลนี้ อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงรายประมาณ 12 กิโลเมตร ทางไปอำเภอแม่จัน ซึ่งปลูกสับปะรดนางแลมาที่สุด) ชื่อ “นายเข่ง แซ่อุย” เป็นชาวจีนไหหลำ อพยพมาจากประเทศจีน ได้ภรรยาชื่อ นางจันทร์ เกิดคำ เดิมอาศัยอยู่ที่บ้านปากกอง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ แล้วอพยพมาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านป่าซางวิวัฒน์ หมู่ที่ 17 ตำบลนางแล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย นายเข่ง ได้กลับไปเยี่ยมญาติ และได้นำสับปะรดพันธุ์นี้มาจากสิงคโปร์ ประมาณปี พ.ศ. 2480 ประมาณ 30 หน่อ โดยมี 3 พันธุ์ คือ
- พันธุ์ใบอ่อนมีหนาม ขนาดผลเล็กหวานหอม เนื้อกรอบ- พันธุ์ใบแข็งมีหนาม ขนาดผลใหญ่กว่าพันธุ์ใบอ่อน มีหนาม หวานหอม ฉ่ำ ตาตื้น- พันธุ์ใบไม่มีหนาม (มีหนามปลายใบเล็กน้อย) ขนาดผลใหญ่ ตาโปนยื่นออกมา หวาน หอม เป็นพันธุ์ที่ปลูกกันแพร่หลายอยู่ทุกวันนี้ โดยนำมาปลูกที่หลังโบสถ์ คริสตจักรบ้านป่าซางวิวัฒน์เป็นครั้งแรก ปรากฎว่าในปีแรกสับปะรถทั้ง 3 พันธุ์ นี้ มีเนื้อขาว หวาน กรอบ แต่ปีต่อ ๆ มา สีเนื้อได้เปลี่ยนเป็นสีน้ำผึ้ง หวานฉ่ำ กลิ่นหอม เหมือนน้ำผึ้ง นายเข่ง แซ่อุย หรือ โกเข่ง เป็นคนที่หวงพันธุ์มาก จึงทำให้สับปะรดพันธุ์นี้แพร่ขยายพันธุ์ช้า
ในปี พ.ศ. 2505 กำนันคำลือ เขื่อนเพชร กำนันเก่าตำบลนางแล ได้ซื้อหน่อสับปะรด จำนวน 30 หน่อ จากสวนนายเข่ง แซ่อุย มาปลูกและไม่หวงพันธุ์สับปะรดพันธุ์นี้จึงได้แพร่ขยายพันธุ์ต่อไป และเป็นที่นิยมของผู้บริโภคทั่วไป และมีชื่อเสียงตราบเท่าทุกวันนี้
**********************